Steeds meer mensen verliezen hun grip op het leven.
Het aantal depressieve mensen neemt elk jaar toe.
De maatschappij verkilt op veel fronten en steeds meer mensen voelen zich alleen.
Hoe komt het toch dat het steedse erger wordt?
Ligt het aan de tijd waarin we leven?
De maatschappij?
De manier van leven?
Onze omgeving?
Invloeden van buitenaf?
Aan ons persoonlijk?
Gebeurtenissen?
Gemis?
Het kan aan heel veel dingen liggen.
Onder normale omstandigheden denkt een mens niet zozeer over zijn leven na.
Of over de dood.
Of over de zin van het leven.
Als alles voor de wind gaat, dan bekommerd men zich niet zo snel.
Maar soms hoeft er maar iets te gebeuren en dan zit men in zak en as.
En dan vraagt men zich af, waarom overkomt mij dit?
Als iemand gezond is dan staat men niet bij ziekte stil.
Als je jong bent dan denk je niet aan de dood.
Tenzij je vast loopt in het leven dan telt leeftijd of gezondheid niet meer.
Dan is het niet je lichaam die opgeeft, maar je geest.
En hoe verder je wegzinkt des te moeilijker krijg je nog grip op je gedachten en gevoelens.
Angsten nemen toe en een gevoel van geluk wordt een zeldzaamheid.
Sommigen zijn zover afgedaald in het zwarte gat van hun bestaan dat ze hun uitweg zoeken in de dood.
Anderen vestigen hun hoop op psychiaters en de bijbehorende medicijnen die de gevoelens afvlakken en het lichaam verdooft.
Anderen grijpen naar drugs, drank of seks.
Sommigen vluchten in hun werk of in hobby’s.
En er zijn mensen die zich op allerlei manieren proberen te bevredigen met materiële zaken.
Alles probeert men, om maar niet na te hoeven denken over het leven of over de zinloosheid van hun bestaan.
Toch kunnen we de mensen die in zo’n situatie terecht gekomen zijn niets kwalijk nemen, want de maatschappij drukt de mensen in die richting.
Want wat kan de wereld aan die mensen geven?
Zeggen, ach het komt allemaal wel goed, wees gelukkig.
Voel je je depressief? “ neem deze pillen “.
Zo eenvoudig is het helaas niet.
Natuurlijk hebben sommige mensen baat bij antidepressiva, maar een pilletje lost niet de echte problemen op, “maar onderdrukt ze”.
Als je verdooft bent voel je niets, zelfs niet als ze in je zouden snijden.
Beter zou het zijn als er gewoon een oplossing zou komen voor al die depressieve en negatieve gevoelens.
Iets blijvends, iets zinvols.
Want vaak worden mensen wel geholpen en voelen die mensen zich voor een tijd weer beter, maar als er niet iets blijvends aanwezig is dan vallen ze vaak weer terug.
De oplossing is dan ook, om mensen die het moeilijk hebben iets tastbaars te geven, iets om een nieuwe toekomst mee te beginnen.
Een nieuw leven.
Want wie terug keert naar zijn oude leven nadat hij of zij geholpen is, wordt weer opgezogen door die wereld en keert terug naar zijn oude situatie.
De normale zorg heeft de mens en zijn psyche bestudeerd en handelt vanuit een werelds begrip van hoe een mens functioneert en zou moeten functioneren.
Plus wordt er invloed uitgeoefend op de denkwijze van de mens in het algemeen.
En handelt men vanuit emotionele begrippen.
Toch is dit allemaal puur verstandelijk en wetenschappelijk.
Logisch ook, want een mens kan een ander mens vertellen hoe hij of zij is en wat een mens kan denken of voelen omdat hij of zij ook een mens is.
Toch wordt er in de wereld ook wel gesproken over geestelijke gezondheidszorg.
Op zich is dat een goed begrip, maar wat betekend geestelijke gezondheid?
Gaat men er hier van uit dat de mens bestaat uit lichaam en geest?
Werelds gezien niet, in de wereldse maatschappij gaat het hierbij puur om de psychische toestand van een persoon.
Mede komt dit omdat de wereld niet kan bewijzen dat een mens een geest bezit en daarom ervan uit gaat dat het puur verstandelijk is en voortkomt uit menselijke emoties en lichaamstoffen.
Oplossingen komen dan ook voort uit medicijnen, die invloed hebben op stoffen die het menselijke lichaam aanmaakt en die invloed hebben op de gemoedstoestand.
Of men sleutelt aan de denkwijze van een persoon.
Sommige mensen hebben baat bij deze oplossing, al moet ik hier aan toevoegen dat ook in deze situaties men kan spreken van een tijdelijke oplossing of lapmiddel, omdat door deze oplossingen alleen maar het lichamelijke en verstandelijke deel wordt bereikt.
In die zin is er dan ook geen sprake van geestelijke gezondheidszorg, maar van lichamelijke en verstandelijke gezondheidszorg.
Toch heeft de bedenker van de term, geestelijke gezondheidszorg een goede omschrijving gegeven waar het inderdaad om gaat.
Het gaat inderdaad om de geestestoestand van een mens in letterlijke zin.
Er zijn in de wereld genoeg termen die gebruikt worden waarin met spreekt over een geest en lichaam zonder echter het letterlijk te nemen, denk bijvoorbeeld aan de uitspraak, een gezonde geest in een gezond lichaam.
De geest is in de wereld meer iets als een persoonlijkheid die in het lichaam woont.
De geest is in die zin onlosmakelijk van het lichaam en het verstand.
Toch wordt door deze benadering de geest van de mens ernstig tekort gedaan, omdat veel problemen voortkomen uit de geestelijke toestand van een mens en deze alleen op te lossen zijn door een geestelijke benadering en niet door een verstandelijke of lichamelijke benadering.
Toch zou men zijn denken over de geest van de mens radicaal moeten wijzigen om de geest van de mens te kunnen bereiken.
Verstand en geest zijn twee totaal andere dingen.
Verstand werkt vanuit logische, wetenschappelijke en aangeleerde dingen.
De geest is gekoppeld aan emoties, buitenlichamelijke bronnen en krachten.
Verder hebben de gedachten van een mens enorme invloed op hem of haar of op zijn of haar omgeving.
In de wereld en daar buiten zijn veel dingen die men niet verstandelijk kan beredeneren daarom neemt men veel dingen voor lief omdat het toch niet te verklaren valt.
Natuurlijk probeert de wetenschap overal een verklaring voor te vinden, maar uiteindelijk zullen ze toch toe moeten geven dat sommige dingen het verstand te boven gaan.
De wetenschappers vertelen ons dat alles is ontstaan is door een oerknal, “al staat deze theorie zeer wankel”.
Religies vertellen ons dat een God alles gemaakt heeft.
Welke van die twee is waar?
Als we die twee theorieën verstandelijk zullen benaderen zullen we nooit een antwoord vinden.
De oerknal is niet te bewijzen en zal nooit te bewijzen zijn.
Geen mens heeft ooit bewezen dat er een God bestaat in tastbare zin.
Dus geloven de mensen één van de twee theorieën of ze geloven niet één van de twee.
Wat ik hiermee wil zeggen dat mensen in veel opzichten in het duister tasten en op geen enkele wijze tastbare bewijzen kunnen vinden ten opzichte van hoe de mens is ontstaan of waar hij vandaan komt.
Of waarom hij leeft of wat de zin van het bestaan is.
En nogmaals, ook dit zijn dingen die niet verstandelijk te beredeneren zijn, maar alleen geestelijk.
Als we dus de geest niet loskoppelen van het verstand en lichaam zullen we geen stap verder komen om dingen te kunnen verklaren.
Daarom is het ook een noodzaak om de geest van de mens te koppelen aan de geest van de mens door de geest uit de bron genaamd God.
Het is niet van belang of iemand wel of niet in God gelooft, wat telt is de benadering door de geest.
De geest doorgrond de mens tot het diepst van zijn ziel.
Daarom ligt daar de oplossing als een mens in geestelijke nood zit.
Alleen de geest maakt de geest gezond.
Niet een pilletje of een verstandelijke of wetenschappelijke benadering.
Nu zullen er mensen zijn die denken, ach, daar heb je weer zo’n iemand die het beter weet, iemand die weer met een god aankomt, die gelooft in geesten.
Ze denken, kijk naar de wereld en zie wat die religies aan hebben gericht in de naam van een god.
Of, wat een onzin allemaal.
Of, wie zegt ons dat je de waarheid spreekt?
De waarheid?
Wat is de waarheid?
Kan een mens zelf de waarheid vinden of ontdekken?
Nee.
Waar zou hij moeten zoeken?
Op de aarde of in het heelal?
Daar is slechts wat er is, niets meer en niets minder.
Hoe vindt je iets wat je niet kan zien?
Je kan iets verzinnen, bedenken, proberen te verklaren, maar dat maakt het niet tot een waarheid.
Een gecreëerd bewijs is niet de waarheid.
Er zijn geen formules of wetenschappelijke verklaringen die de waarheid boven water kunnen halen.
Niets van al deze dingen verklaard de zin van ons bestaan.
Of overtuigd ons van de waarheid.
Hoe kan ik iemand bewijzen dat één religie de ware is?
Of overtuigen dat ik de waarheid spreek of ken?
Ik kan dat niet.
Wie kan dat wel?
God zelf.
Ik ben een mens, ik heb geen waarheid gecreëerd of bedacht, noch heb ik mijzelf gemaakt of een ander.
Kennis en wijsheid heb ik niet zelf ontdekt.
De wereld probeert mij te onderwijzen.
Maar de waarheid leert zij mij niet.
Zij leert mij om te leven en verteld mij dat ik zal sterven.
Ze leert mij zoveel, maar wat zinvol is kan ze mij niet vertellen.
Wat is zinvol in het leven?
Ik kan maar één ding bedenken en dat is de waarheid kennen, maar de waarheid is niet afkomstig van deze wereld.
Wel is de waarheid aanwezig op de wereld en zij bevind zich tussen de leugens.
Soms zien mensen de waarheid, maar verdragen ze hem niet.
De leugens zijn zoeter en gemakkelijker te verdragen want zij strelen het gevoel.
Maar wie de echte waarheid kent weet dat de leugen bitter wordt met de tijd.
Maar wat is de waarheid?
Jezus zeide: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.
Hoe weten we dat Jezus de waarheid sprak?
En wat voor waarheid is Hij dan?
Jezus dan zeide: Wanneer gij de Zoon des mensen verhoogd hebt, zult gij inzien, dat Ik het ben en niets uit Mijzelf doe, doch dat Ik dit spreek, gelijk de Vader Mij geleerd heeft.
Jezus zegt dat hij niets uit zichzelf doet, maar alleen dat wat de Vader Hem geleerd heeft.
Ook ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik niets uit mezelf kan doen.
Natuurlijk wel de gewone dingen die ieder mens doet en kan.
En de natuurlijke talenten blijven overeind staan zonder dat je de waarheid kent.
Maar als het op de waarheid aankomt dan schiet je in alles tekort zonder, de Geest der waarheid.
En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.
De waarheid kennen is dus niet een eigenschap van de mens zelf en er bestaat geen mogelijkheid om de waarheid op deze aarde te ontdekken op een wetenschappelijke manier of met beredeneringen.
De waarheid is onzichtbaar.
Niet tastbaar.
Verborgen voor velen.
En de wereld kan de waarheid niet ontvangen.
Dus waar men ook zal zoeken op deze wereld, men zal de waarheid niet vinden.
Welk middel men ook zal gebruiken, de waarheid blijft verborgen.
De waarheid is, Geest.
Geest van de waarheid.
Zonder de Geest van de waarheid kan niemand de waarheid ontdekken en kennen.
Zelfs Jezus, kon niets zonder de Geest.
God is geest en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid.
Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is? Zo weet ook niemand, wat in God is, dan de Geest Gods.
Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten, wat ons door God in genade geschonken is.
De geest van God is dus de ontbrekende schakel om de waarheid te kennen en te ontdekken.
Het is dat stuk wat we missen als ongeestelijke mensen.
We kunnen proberen om de waarheid te vinden zonder Gods geest, maar dat zal nooit lukken.
Wie denkt ook maar iets uit zichzelf te kunnen doen of te ontdekken als het gaat om de waarheid, komt bedrogen uit.
Wetenschappers tasten in het duister, ze zoeken naar het ontstaan van alle dingen, ze komen met vage verhalen zoals het verhaal van de bigbang .
Maar nooit en te nimmer zullen ze het antwoord vinden op deze aarde.
En met wat voor antwoord ze ook ooit zullen komen, het zal de zin van ons bestaan niet verklaren.
De zin van ons bestaan, is gekoppeld aan de waarheid.
Of misschien kan ik beter zeggen, het leven krijgt pas zin door de waarheid.
En de waarheid is Geest.
Niet een boek, niet een mens, niet een profeet, niet een religie, niet een kerk, niet een wetenschappelijk onderzoek.
Al zou in een boek de waarheid staan, die waarheid is niet zonder Geest geschreven.
Al zou een mens de waarheid spreken of een profeet, ook dan zou niet de mens of de profeet zelf over die waarheid beschikken, maar de geest die door hem spreekt.
Geen mens of profeet is bij machte om de waarheid zelf te ontdekken of te kennen zonder de geest van de waarheid.
Maar toch, ook al wordt de waarheid gesproken of geschreven, betekend dit niet dat iedereen die waarheid als waarheid ziet of aanvaard.
Omdat de waarheid geestelijk is.
Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is, want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen is.
Als we het bovenstaande vers uit de bijbel lezen dan is overduidelijk dat alleen een geestelijk mens het geestelijke kan begrijpen.
En door de geest kunnen we weten wat er in God omgaat.
En door de geest weten we wat er in een mens omgaat.
En daarom kan alleen de geest de geest bevrijden.
