Mijn woorden, groter dan ik ben.
Wie weet wie ik werkelijk ben.
Ik denk zonder gedachten, want ik weet niet waar ik aan denken moet.
Ik voel angst, maar angstig ben ik niet.
Ik zoek, maar weet niet precies waarnaar.
Ik praat , ik schrijf, ik roep, ik schreeuw van binnen.
Niemand hoort me, of toch wel?
Ik denk en denk nog meer.
Het is goed, maar ik wou dat het beter was.
De tijd gaat snel en elke dag sneller.
Ik wil genieten van de dag, het uur, van een moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten